Mida Mida
153
BLOG

Naiwna. Głupia

Mida Mida Rozmaitości Obserwuj notkę 17

Trochę się czuję opuszczona i zaniedbanaa, więc odzywam się, może mnie ktoś zauważy :). Parę myśli w głowie mam, ale jedna nie daje mi spokoju. Postaram się ją sformuować.

Gdy byłam mała, czytałam wiele pouczających lektur. Dobrych i mądrych. Na przykład —- gdy tylko opanowałam sztukę czytania, zachwyciłam się “Opowieściami z Narnii” C. S. Lewisa. Jak każdy, pokochałam Łucję. Zapamiętałam zdanie z początku trzeciego tomu, “Podróży Wędrowca do Świtu”: Łucja, która była bardzo prostolinijna, odpowiedziała bez zastanowienia… —- choć wydawało się, że w danej chwili lepiej było milczeć, a Edmund dawał jej znaki, by nic nie mówiła.

Prostolinijna. To zaleta, czy wada?
Co to znaczy: prostolinijna? Czy teraz nie uważa się tej cechy powszechnie za naiwność czy głupotę?

W książkach Małgorzaty Musierowicz, przez niektórych uważanych za głupie czytadła, odnajdywałam wiarę w ludzi, zaufanie. Może błędnie, były one przedstawione jako zalety bohaterów. Jak coś pięknego, co wszyscy cenili, co w ich domu i rodzinie tworzyło “atmosferę”.

Jak można ufać innym? Przecież oni cię oszukają i skrzywdzą. Jak można wierzyć w dobro —- że jest ono w każdym człowieku? Jak można tak się narażać na podstępy i zasadzki? Oni czyhają na ciebie i wykorzystają każdy twój błąd!

Obojętne, kim są ci oni. Ale są i trzeba się strzec. Trzeba się pilnować. Trzeba się bronić podejrzliwością, nieufnością. Nie można dać się wykorzystać.

Naiwna. Głupia. Jak możesz mówić obcym wszystko o sobie. Jak możesz zdradzać szczegóły z życia prywatnego, codziennego. Znajdą cię i zabiją! I nie tylko ciebie! Bo potem zabiją mnie i to będzie twoja wina! Ty się zacznij pilnować! Zacznij się kryć!

Czyli prostolinijność i zaufanie są błędem.
A może to nieprawda i wcale tak nie jest?
Może mnie nie zabiją?
Ale jeśli? Sama mogę zginąć – ale narażać innych nie można. Co wobec tego? Żyć jak ślimak w skorupie, jak struś z głową w piachu? Czy raczej udawać kogoś kim nie jestem, nadać sobie inne ceechy charakteru a wrodzoną naiwność ukrywać? I wiecznie się chować, i wiecznie się bać?
Co robić???

Ponoć każde czasy w któych się żyje, są ciężkie i trudne. Ale nasz świat, a może tylko ta “mroczna strona mocy” mnie przeraża. Czy mam udawać kogoś kim nie jestem, wstydzić się siebie i żyć w ciągłym strachu? Ale jeśli nie, to co mam robić?

Jest odpowiedź. Z Ewangelii: “nie bój się, wierz tylko.”

Ja —- cała jestem strachem. Boję się wszystkiego, a każde nowe miejsce i nowe zadanie do wykonania każe mi zwalczać szereg barier. Ale mogę wierzyć. W tym moja nadzieja. Nadzieja, że mój charakter i usposobienie nie doprowadzi do nagłej i nieoczekiwanej śmierci bliskich, a wiara uchroni przed przeciwnościami losu.

Mida
O mnie Mida

30-latka z rodziny wielodzietnej, z otwartym umysłem i sercem, magister Nauk o rodzinie z licencjatem z jęz. niemieckiego. Żona, matka córeczki. Mam stały światopogląd i konserwatywne zasady. Interesuję się pisaniem różnych dziwnych rzeczy, w tym pamiętnika, wierszy, piosenek i opowiadań; uwielbiam rysować i śpiewać. Od nostalgii ratuje mnie wrodzony rozsądek i poczucie humoru. Kontakt: na FB do wyszukania też pod nickiem by Katrine *** My jesteśmy prawdziwe damy, bo przy jedzeniu nie mlaskamy, grzecznie dygamy i się słuchamy mamy Nic nie wiemy, nic nie znamy za to ładnie wyglądamy Kiedy trzeba zrobić dyg My zrobimy go jak nikt Na sukienkach żadnej plamy Przy jedzeniu nie mlaskamy Dama z damą, ty i ja Mama z nas pociechę ma Dama mamie nie nakłamie Wierszyk powie, zna na pamięć Dama grzeczna jest jak nikt No i pięknie robi dyg *** Zielono mam w głowie i fiołki w niej kwitną Na klombach mych myśli sadzone za młodu Pod słońcem, co dało mi duszę błękitną I które mi świeci bez trosk i zachodu. Obnoszę po ludziach mój śmiech i bukiety Rozdaję wokoło i jestem radosną Wichurą zachwytu i szczęścia poety, Co zamiast człowiekiem, powinien być wiosną. (Kazimierz Wierzyński) *** Każdy twój wyrok przyjmę twardy Przed mocą twoją się ukorzę Ale chroń mnie Panie od pogardy Od nienawiści strzeż mnie Boże Wszak tyś jest niezmierzone dobro Którego nie wyrażą słowa Więc mnie od nienawiści obroń I od pogardy mnie zachowaj Co postanowisz niech się ziści Niechaj się wola twoja stanie Ale zbaw mnie od nienawiści Ocal mnie od pogardy Panie (N. Tenenbaum, J. Kaczmarski "Modlitwa o wschodzie słońca") *** Śnić sen, najpiękniejszy ze snów, Iść w bój, w imię cierpień i krzywd I nieść ciężar swój ponad siły, Iść tam, gdzie nie dotarłby nikt. To nic, że mocniejszy jest wróg, Że twierdz obległ setki i miast, Lecz bić, bić się aż do mogiły. Iść wciąż, aby sięgnąć do gwiazd To jest mój cel - dosięgnąć chcę gwiazd, Choć tak beznadziejnie daleki ich blask. By zdobyć swój cel i do piekła bym mógł Pod sztandarem swym iść, Gdyby chciał w tym dopomóc mi Bóg! Właśnie to posłannictwa jest sens, Więc ślubuję tu dziś Mężnym być i nie skalać się łzą, Gdy na śmierć przyjdzie iść. I nasz świat lepszy stanie się, niż Dawniej był, nim rycerski swój kask Wdział i ten, co ślubował niezłomnie Wciąż iść, aby sięgnąć do gwiazd! The Impossible Dream, Joe Darion THE VERY BEST OF Bajka. Co się wydarzyło pod sklepem z lampami - bajka dziewczynce Kasi i dżinie Flinie Coś głupiego (o studiach) - o wierze w siebie O III urodzinach Salonu24 Sierotka Mida na wakacjach - o wakacyjnych wojażach Bajka wakacyjna - o elfach Walcząc w słusznej sprawie - o moich poglądach Przypomina Ciebie mi... Część 5. Pola, las i droga Niejasne bajdurzenie o dorosłości Matura. Krótkie studium poznawcze Pasja odkrywania - wspomnienia z dzieciństwa Wierszyk. Dla odmiany - o królewnie Przypomina Ciebie mi... Część 4. Wiatr O moim pisaniu - właśnie Naiwna. Głupia - o zaufaniu Przypomina Ciebie mi... Część 2. Osiemnastka Przypomina Ciebie mi... Część 1. Dom. Rodzina Urok staroci - tylko koni żal... - o domu na wsi. Wspomnienia Dni Powstania - Warszawa 1944 - o wystawie Kraków inaczej - o wyprawie do Krakowa "Tam skarb Twój..." - o domu na wsi. Przyjazd Oto właśnie ta Noc - o Passze Historia pewnego cudu - o moich narodzinach Okruchy życia - o mnie Starsza Siostra - o siostrze :) Uwielbiam wiatr w każdej postaci - o wietrze. Wiersz Pamiętnik - po co to właściwie? - o pamiętniku Zagiąć psora - o nauczycielach Zwykła ludzka życzliwość - o ludziach

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Rozmaitości